سلام من به حسین به کربلای حسین
تمام عالم امکان شود فدای حسین خدا به پنجه مشکل گشای اصغر داد
تمام سلطنت خویش در ازای حسین
بی همگان به سر شود بی تو به سر نمیشود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود
خدا بلند نمود است آن لوایی که منقش است و به صاحب اللوای حسین
حسین پشت سر مادر است در محشر
به هر که اهل بهشت است در قفای حسین
مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود
مگر حسین تشنه لب عزیر مصطفی نبود
بی همگان به سر شود بی تو به سر نمیشود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود
به رغم سکه اصحاب کهف معتبر است
هنوز در همه جا سکه بلای حسین
مگر کسی که کشته شد تنش برهنه میکنند
مگر که کهنه پیرهن به پیکرش روا نبود
يا حسین