سربازان ولایت

با آن زهرایی می شوم

من حجاب دارم چون مایه ی ارامش و حفظ امنیت من است و یکی از دستورات دینی من است

من حجاب دارم چون با حجاب زیباتر می شوم.چون حجابم تیری ست برای چشمهای مزاحم.چون حجابم نشان می دهد فقط برای همسرم هستم.حجابم لبخند رضایت خدا و امام زمان و همسرم است.

یادگار مادرم زهراست

♥من حجــآبـــ دارم چون معتقدم خدا حجــاب را دوست دارد و خانمی که حجاب ندارد خدا را هــم ندارد چون میدونه خدا حجاب رو دوست دارد ولی این کارو انجام نمیده .♥

من حجاب دارم چون خود را از گزند هرزگران مصون نمایم

من حجاب دارم چون حجاب لوحیست که بر ان نوشته اند از نگاه دیگران بی نیازم حجاب شعاریست که فریاد میزند مرا بخاطر انسانیتم بخواهید نه برای ظاهر و صورت

من حجابم رادوست دارم چون حجاب همچون مرواریدی درصدف مرا از دیدنامحرمان ونا پاکان محفوظ میدارد .

سیاهی چادرم مرا از همه مداد رنگی های متحرک در خیابان جدا میکند.

من حجاب دارم چون پرچم مسلمان بودن و تاج بندگی من است.

من حجاب دارم تا بگویم من با تمام ظرافتهام، با تمام زیباییم یک انسان هستم نه وسیله دست انسانها.

من حجاب دارم چون می خواهم همانند پرندگان آزاد باشم و در آسمان آبی بندگیم پرواز کنم.

من حجاب دارم چون خون شهدا برایم ارزشمند است

من حجاب دارم چون حجاب من مجهز به آنتی ویروس هوس و وسوسه است.

من حجاب دارم چون تاج بندگی من است، ان را با افتخار می پوشم برای اینکه بنده ی مارکدار خدا باشم

من حجاب دارم چون… میدانم کسی که دیوار خانه ی خود را کوتاه بگذارد دزدان هم به حریمش دست درازی میکنند…

من حجاب دارم چون کسی را به خاطر نگهداری جواهرآلاتش سرزنش نمی کنند

زیباترین ترنم برای یک دختر است زیبایی دختر محجبه به حجابش است

ادامه ی مسیر فاطمه س است

من حجاب دارم چون معنیش اینه ورود اشخاص بیگانه به حریم شخصی من ممنوع چون حجابم یعنی آقا به من نگاه نکن…

منبع 

https://harimeasemani.kowsarblog.ir/

 



 
بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیاده روی اربعین به این معنا است که ما با امام خود بیعت می کنیم که هر زمانی که او از ما خواست ما آماده ایم که جان خود را برای راه او فدا کنیم و در رابطه با آرمان های او همیشه گوش به فرمان باشیم.

اربعین حسینی نماد کشتی نجات است که هر مسلمانی را می تواند راهنمایی کند و پیاده روی اربعین راهی است که ما را به سعادت و آن کشتی نجات می رساند.

پیاده روی اربعین یکی از کارهایی است که می تواند با هر قدمش گناه های ما را پلک کند و بدی ها را از ما بشوید و اینگونه است که می توان به بهشت برین نزدیک شد زیرا هر انسانی گناهکار است و گناهانی دارد که مانع ورود او به بهشت می شوند اما خداوند با قرار دادن چنین واسطه هایی کار را برای انسان ها آسان کرده و نمی گذارد که انسان ها گیج و سردرگم شوند.

پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «زنی که برای حفظ غیرت، استقامت ورزید و برای خدا وظیفه خود را به خوبی انجام داد، خداوند پاداش شهید را به او خواهد داد.» (نوادر راوندی، ص ۳۷ / بحار، جلد ۱۰۳، ص ۲۵۰)

 پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «آن هنگام که پوشش، سر زنی باشد، ارزش آن از دنیا و آنچه در آن است، بیشتر است». (نورالشافی فی الفقه الشافعی)

 دعای پیامبر نور و رحمت (ص): «پروردگارا، زنانی که خود را پوشیده نگه می‌دارند، مشمول رحمت و غفران خود بگردان». (مستدرک الوسایل، ج ۳، ص ۲۴۴)

 پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «زنان خود را با پوشش اندام و جسم، از دیدار نامحرمان باز دارید، که زنان هرچه پوشیده‌تر باشند، سعادتمندتر هستند». (سفینه البحار، ج ۲، ص ۲۹۸)

 پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «برای زن، سزاوار نیست که هنگام بیرون رفتن از خانه‌اش، لباسش را جمع و فشرده کند». (محمد محمدی اشتهاردی، پوشش زن در اسلام، ص ۱۹ )

 امام صادق (علیه‌السلام) فرموده‌اند: «برای زن مسلمان، جایز نیست که روسری (مقنعه) و پیراهنی بر تن کند که بدنش را نپوشاند». (وسایل الشیعه، جلد ۳۰، ص ۵۱۸۱)

 امام صادق (علیه‌السلام) فرموده‌اند: «در مورد زینت‌هایی که جایز است زن در مقابل نامحرم ظاهر کند، صورت و کف دو دست است». (بحار، ج ۱۰۴، ص ۳۳ / قرب الاسناد، ص ۴۰)

 رسول خدا (ص) فرموده‌اند: «هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت ایمان دارد، زینتش را برای غیر شوهرش آشکار نمی‌کند و همچنین موی سر و مچ خود را نمایان نمی‌سازد و هر زنی که این کارها را برای غیر شوهرش انجام دهد، دین خود را فاسد کرده و خداوند را نسبت به خود خشمگین کرده است؛ و همچنین زر و زیور خود را در منظر و دیدگاه غیر شوهر نمی‌گذارد و در غیاب شوهر، خود را خوشبو نمی‌کند که اگر چنین کند، دینش را تباه و خدا را به خشم آورده است. برای زن، جایز نیست مچ پا را برای مرد نامحرم آشکار سازد و اگر مرتکب چنین عملی شد، اول اینکه: خداوند سبحان همیشه او را لعنت می‌کند. دوم اینکه: دچار خشم و غضب خداوند بزرگ می‌شود. سوم اینکه: فرشتگان الهی هم او را لعنت می‌کنند. چهارم: عذاب دردناکی برای او در روز قیامت آماده شده است». (مستدرک حاکم، ج ۲، ص ۵۴۹)

 پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «بهترین زنان شما، زنی است که برای شوهرش، آرایش و خودنمایی کند، اما خود را از نامحرمان بپوشاند».(بحارالانوار، ج ۱۰۳، ص ۲۳۵)

 رسول خدا (ص) فرموده‌اند: «بین مردان و زنان نامحرم، جدایی ایجاد کنید (تا با هم برخورد و تماس نداشته باشند) زیرا 

اربعین حسینی چهلمین روز پس از شهادت امام حسین(ع) در روز عاشورای سال ۶۱ق که با ۲۰ صفر مصادف است. براساس برخی از نقل‌ها، اسیران کربلا روز ۲۰ صفر سال ۶۱ قمری در بازگشت از شام، برای زیارت مدفن امام حسین(ع) به کربلا رفتند؛ البته گروهی از علما همچون شیخ مفید و شیخ طوسی تصریح کرده‌اند که اسرا در بازگشت از شام به مدینه رفتند. همچنین جابر بن عبدالله انصاری، در این روز به‌عنوان اولین زائر بر سر مزار امام حسین(ع) حاضر شده است. براساس قول مشهور، سر امام حسین(ع)، در روز اربعین به بدنش در کربلا ملحق شد.

زیارت اربعین از اعمال خاص این روز است و بنابر روایتی از امام حسن عسکری(ع) از نشانه‌های مؤمن دانسته شده است.

۲۰ صفر در ایران تعطیل رسمی است و شیعیان در این روز عزاداری می‌کنند. پیاده‌روی اربعین شیعیان به سوی کربلا، یکی از گسترده‌ترین مراسم عزاداری شیعیان بوده و در زمره بزرگترین اجتماعات مذهبی جهان قرار گرفته است.

زندگی من پر از تلاطم وسختی است این سختی ها پایانی ندارد جز اینکه اراده ای وجود داشته باشه اراده ای سخت من واقعا از دوران کودکی تا جوانی سختی زیادی کشیدم سختی هایی که پایانی بران نیست
ولی من با اراده وپشتکار فراوان سعی کردم برهمه سختی ها غلبه کنم

اینجا همان دمی است که زود دیر میشود

گاهی به رغم تشنگی عشق، عاقبت
با حسرتی فقط، عطشت سیر میشود

گاهی همان دو چشم که رامت نموده بود
بی رحم چون کمان کمانگیر میشود

گاهی همان گلی که به دل پروراندیش
خارش به سینه ات چه نفس گیر میشود

گاهی که آرزوست بغل سازیش به مهر
تنها سراب اوست که تصویر میشود

گاهی نیایشت که فقط بهر وصل بود
چون نیست قسمتت، به دلت تیر میشود

گاهی صدای بارش باران که دلرباست
با چتر تک سواره چه دلگیر میشود

گاهی که ضرب و جمع به راهی نمی رسد
من کم شوم ز یار، چه تفسیر میشود

تاحالا دیدی وقتی انگشت رو میذاری کف دست نوزاد چه جوری محکم انگشت رو می گیره؟ الهی ششماهه ی اباعبدالله همونجوری دست رو بگیره…. من هم می گویم : تاحالا دیدین وقتی انگشتتونو میذارین کف دست نوزاد چه جوری محکم انگشتتونو می گیره؟ الهی ششماهه ی اباعبدالله همونجوری دستتونو بگیره….

حضرت علی اصغر(علیه‌السلام) را«باب الحوائج»می‏دانند،گر چه طفل رضیع و کودک کوچک است، اما مقامش نزد خدا والاست.

مرحوم آیت الحق آیت الله حق شناس در عالم رؤیا امام حسین علیه السلام را دیده بود.

امام حسین علیه السلام به ایشان فرموده بودند : “حق شناس چرا به علی اصغر ما متوسل نمی شوی؟ مگه شما علی اصغر ندارید؟ آقای حق شناس هم در خواب عرض کرده بود که آقا صبر کنید روضه خوان صدا کنم. امام (ع) فرمودند نمیخواد به روضه خوان بگی، خودت روضه علی اصغر را بخوان.“

یکی از ویژگیهای آیت الله حق شناس که بسیاری از شاگردان و علاقه مندان او از آن آگاه بودند، مراتب ارادت وی به حضرت علی اصغر(ع) و استمداد از روضه ایشان است. ایشان برای برآورده حاجات توسل به این شیرخوار بزرگوار روضه ایشان را توصیه می فرمودند. لازم نیست که خیلی مفصل روضه خوانی شود. همین که با توجه به این باب الحوائج ششماهه بگویید:

السلام علیک یا علی الاصغر السلام علیک و رحمه الله و برکاته

یا

اَلسلام علیک یا علی بن الحسین الاصغر علیه ‏السلام ، بِاَبی اَنْتَ و اُمّی و نفسی …

یا

السلام علیک یا علی بن الحسین الاصغر السلام علیکما و رحمه الله و برکاته

چگونه به حضرت علی اصغر(ع)متوسل شویم؟
چگونه به حضرت علی اصغر(ع)متوسل شویم؟
توسل آیه الله گلپایگانی به حضرت علی اصغر(علیه السلام):
به نقل ازواعظ محترم حجه السلام یثربی ایشان می گفتند : مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی یک روضه خوان مخصوصی داشتندکه هرزمان این روضه خوان دربیت مرجع بزرگوار بود نشان دهنده این بود که آقا یک مشکلی یاحاجت مهمی دارد
هر زمان هم که درخدمت ایشان روضه می خواند روضه حضرت علی اصغر(علیه السلام) رامی خواند. (حسن اشعری مداح معروف قم)

از مرحوم آیت الله العظمی میرزای قمی معروف نقل شده است که:
ایشان وقتی که مهمی ومشکلی برایشان پیش می آمد توسل به ذیل عنایت حضرت علی اصغر علیه السلام پیدا می کردند. ایشان دهه اول محرم روضه خوانی داشتند به هر یک از منبریها که می خواستند ذکر مصیبت کنند می فرمودند روضه حضرت علی اصغر امام حسین علیهما السلام خوانده شود.
یکی ازمنبریهای روضه خوان به او عرض کردآقادیگر شهدای کربلا هم سهمی دارند. میرزای قمی فرمودند می دانم ولی هر کدام از شهداءمی جنگیدند ویا حد اقل از خودشان دفاع می نمودند ولی حضرت علی اصغر علیه السلام قدرت دفاع نداشت.

هر چه دارم از حضرت علی‌اصغر علیه‌السلام دارم
جناب آقای جلالی نقل کردند:

روزی درخدمت آقای مجتهدی )شیخ جعفر مجتهدی( بودم ایشان در حالی که بسیار منقلب بودند، تعریف کردند:

چند سال پیش که در قم بسر می‌بردم روز عاشورا به شدت مریض بودم و به طوری درد سراسر وجودم را فرا گرفته بود که نمی‌توانستم از رختخواب برخیزم.

طبق معمول همه ساله در آن روز هم مراسم عزاداری و قمه زنی در منزل برپا بود. در همان هنگام با حال سختی که داشتم متوسل به حضرت علی‌اصغر (علیه‌السلام) شدم و حالتی به خصوص برایم پیدا شد و صحنه‌هایی را مشاهده کردم. از جمله دیدم سقف اتاق شکافته شد و نور عجیبی از آسمان به طرفم آمد به حدی آن نور شدید بود که از شدت آن چشمانم را بستم و بعد از چند لحظه که چشمانم را باز نمودم و سرم را بالا آوردم دیدم بانویی در حالیکه طفلی را در آغوش دارند در مقابلم نشسته‌اند.

در همان حال به من فهماندند که آن دو بزرگوار حضرت رباب و حضرت علی‌اصغر (علیهما‌السلام) می‌باشند. سپس ایشان فرمودند: آقای جلالی هر چه که دارم و به هر کجا که رسیده‌ام از ناحیه حضرت علی‌اصغر (علیه‌السلام) و توسل به ایشان بوده است.

اینجا بود که کلام ایشان با گریه‌های پی در پی قطع و مجلس به یک جلسه توسل مبدل گشت..

توسل اسرا به حضرت علی اصغر (ع) برای روشن کردن چراغ عزاداری
مرتضی سرهنگی در بخشی از کتاب «محرم در اسارت» می‌نویسد:

یکی ـ دو هفته مانده به ماه محرم، فرماندهان اردوگاه، ارشدها را می‌خواستند و با توپ و تشر، آنها را تهدید می‌کردند که به افرادتان بگویید عزاداری نباید بکنند؛ چون در قانون اساسی عراق چنین چیزی نیست و از این حرف‌ها.

تهدید و هارت و پورت‌ عراقی‌ها، چه بود و چه نبود، عشق به امام حسین (علیه السلام)، با خون و گوشت و پوست آزاده‌ها عجین شده بود و به همین دلیل، ما نیز از هفته‌ها قبل از رسیدن محرم، مانند محرم کشورمان، خود را آماده می‌کردیم، برنامه‌ریزی می‌کردیم، مداح‌ها تعیین شدند، شعرا، نوحه‌های مذهبی می‌سراییدند و با دقت و مراقبت، مراسم نوحه‌خوانی وسینه‌زنی انجام می‌شد.

گاه، از روی ذوق و گاهی هم برای فرار از دام مراقبت‌های ویژه‌ای که سربازان می‌گذاشتند، بچه‌ها به دسته‌های چهار – پنج نفره تقسیم می‌شدند و هر دسته‌ای برای خودش مداحی داشت و نوحه‌ای و سینه‌ای، این، روش خوبی بود و حتی یک‌ بار نیز که سربازها پی به آن بردند، به فرمانده اطلاع دادند که او چون جو را آرام تشخیص داد، زیاد مته به خشخاش نگذاشت.

تزیین آسایشگاه‌ها مناسب با ماه محرم، از دیگر مراسم‌ رایج در اسارتگاه‌ها بود که به دست عاشقان حسینی انجام می‌شد. برای تزیین، پتوهای سیاه رنگ انتخاب و با صابون روی آنها جمله‌هایی مانند «السلام علیک یا اباعبدالله»‌ و… نوشته می‌شد.

بهترین خاطره‌ای که از محرم در اسارت دارم، به آن سالی برمی‌گردد که عراقی‌ها طبق عادت هر ساله‌شان، روز هفتم و هشتم محرم به همه آمپول‌هایی تزریق می‌کردند تا ایرانی‌ها نتوانند در روزهای تاسوعا و عاشورا عزاداری کنند. این کار شیطانی‌شان هر سال خوب نتیجه می‌داد و غیر از چند نفر که به «لطایف‌ الحیل» از زیر تزریق آمپول، جان سالم به در می‌بردند، بقیه چنان تب می‌کردند که تا چند روز در جا می‌افتادند.

آقا فرمود: چرا به آیت عظمای کربلا متوسل نمی شوی؟ ایشان عرض کرده بودند: آقا آیت عظمای کربلا کیست؟ فرمودند: آقا قنداقه علی اصغر (علیه السلام ) را از زیر عبایشان بیرون آوردند و…
آن سال، دیگر تجربه‌ کافی به دست آورده بودند و اسامی افراد از روی لیست می‌خواندند و حتی یک نفر نیز نتوانست از نیش سوزن آمپول در امان بماند. حتی بین بچه‌ها شایع شده بود که درصد آمپول امسال، چند سی‌سی بیشتر از سال‌های پیش است.

۱۶توسل به حضرت علی اصغر (ع)
وقتی عراقی‌ها به آسایشگاه ما آمدند، همه بچه‌ها به حضرت «علی‌اصغر(علیه السلام) » متوسل شده،‌ نجات خود را از آن دردانه کوچک امام حسین (علیه السلام) خواستند. قلب پاک بچه‌ها و نام پربرکت آن طفل خاندان پیامبر چنان اثر معجزه‌ آسایی داشت که هیچ یک از بچه‌ها- به جز یکی دو نفر که بیماری کم خونی داشتند – تب نکردند. عراقی‌ها که می‌دانستند آمپول‌ها کار خودشان را خواهند کرد، دیگر به سراغ آسایشگاه ما نیامدند و ما با خیال راحت، آن شب، چراغ عزاداری حضرت حسین (علیه السلام) را روشن کردیم.

صبح که شد، دکترهای عراقی از جریان خبردار شدند. آنها به آسایشگاه‌های دیگر رفتند و دیدند که تمام افراد آنها تب کرده و درجا افتاده‌اند؛ اما افراد آسایشگاه ما سرحال و قبراق هستند. بین خودشان بگو مگویی شده بود که نگو! از طرفی تعجب کرده بودند و از طرف دیگر نمی‌توانستند قبول کنند که توسل به ائمه و خاندان عصمت، کارهای نشدنی را شدنی می‌کند.

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) می فرماید: به فرزندان خود احترام بگذارید و با آنها با نیکی و خوبی رفتار کنید.

شاعر نیز گفته است: مادر مکتبی است که اگر او را خوب ساخته باشید، ملتی نجیب و پاک مهیا ساختید.

حضرت امام خمینی (قدس سره)، یکی از بارزترین و بزرگترین رهبران به شمار می رود، که توانست با حرف و عمل جوامع بشری و اسلامی را به سوی قلّه پیروزی، عزت و افتخار هدایت کند، او می فرماید: زن که نیمی از جامعه را تشکیل می دهد باید شخصیت خود را حفظ بکند، و از آن (شخصیت) یک انسان تلاشگر و کوشا بسازد… زن ـ به خاطر اعمال شهوانی ـ ابزاری در دست مرد نیست.

اسلام از زن حمایت می کند و او را در مقابل مرد قرار می دهد اما نه عنوان یک ابزار، چرا که زن همچون سایر آزادگان، آزاده است بنابراین تربیت و پرورش نسل نیز یکی از وظایف زن مسلمان آزاده است. البته تربیتی که خالی از هرگونه عیب و نقص و مورد رضایت اسلام و همراه با سلامت عقیده باشد.

حضرت امام خمینی(س) در این مورد می فرماید: «قرآن کریم انسان ساز است، و زنها نیز انسان ساز» [1] بنابراین زن مسلمان باید در ابتدا خود را برای این نقش یعنی ساخت و تربیت یک جامعۀ کوچک ـ خانواده خود مهیا کند، بنابراین قیمومیت زن در حق فرزندان خود مشروط به صلاح او می باشد، و صلاح زن بستگی به تقوای او دارد، و تقوا جز از طریق سلوک و سیر سالم و صحیح همراه با فرهنگ انسانی به دست نمی آید.

نسل جدید نیاز به مادر دارد، زیرا محبت و مهربانی مادر ـ که خداوند آن را در کیان او نهاده است ـ زندگی را به چرخش در می آورد و بدون آن زندگی ادامه پیدا نمی کند. همانگونه که در احادیث و رهنمودهای ائمه اطهار(ع) ملاحظه می کنیم، آموختن کلمه «لا اله الا الله» در اولین لحظه یادگیری کودکان از اهم وظایف مادر است. و حضرت علی(ع) حقوق فرزند را بر والدین چنین بیان می کند: انتخاب نام نیک، تربیت خوب و آموختن قرآن از جمله حقوق فرزند بر والدین او می باشد. بنابراین فرزند امانتی در دست والدین است که قلب مطهر او همچون یک گوهر با ارزش و گرانبها، و خالی از هر گونه نقش و تصویر قابلیت پذیرفتن هر گونه نقش و تصویری را دارد. مادر، عشق و محبت و نیکوکاری را در دل و قلب فرزند خود می کارد، و او را به پیروی از احادیث، رهنمودها آرا و نظرات سالم، هدایت و راهنمایی می کند.

خداوند متعال در کتاب مبین خود می فرماید: «ای مردم، بترسید از پروردگار خود، آن خدایی که همۀ شما را از یک تن آفرید و هم از آن جفت او را خلق کرد و از آن دو تن خلقی بسیار در اطراف عالم از مرد و زن برانگیخت و بترسید از آن خدایی که به نام او از یکدیگر مسئلت و درخواست می کنید و دربارۀ ارحام کوتاهی نکنید که همانا خدا مراقب کردار شماست.» [2]

همچنین حضرت رسول(ص) می فرماید: … مرد را به مادرش سفارش (توصیه) می کنم. مرد را به مادرش سفارش می کنم، مرد را به مادرش سفارش می کنم، مرد را به پدرش سفارش می کنم … .

نقل می کنند که مردی نزد پیامبر گرامی(ص) آمد و پرسید: ای رسول خدا، شایسته ترین مردم برای دوستی و مصاحبت کی هست؟، حضرت فرمود: مادرت. مرد پرسید: سپس کی؟ حضرت فرمود: مادرت. مرد پرسید: سپس کی؟ حضرت فرمود: مادرت. مرد پرسید سپس کی؟ حضرت فرمود: پدرت … سرانجام حضرت فرمود: بهشت زیر پای مادران است.

آنچه مسلم است حضرت پیامبر(ص) نوه های خود را ـ فرزندان حضرت فاطمه «س» ـ در آغوش می گرفت، و خطاب به آنها می گفت: شما از ریحان خداوند هستید. امام خمینی(س) با الهام مکتب سرچشمه های ایمان و عرفان، مکتب اهل البیت، پیامبر گرامی و با دید نافذ، درک وسیع، عقل روشن و قدرت عظیم مردم را هداین می کرد و او می فرمود: «صلاح و فساد یک جامعه از صلاح و فساد زنان در آن جامعه سرچشمه می گیرد» . بنابراین توجه خاصی به تهذیب زن و نقش مؤثر او در اصلاح جامعه داشتند. او همچنین می فرماید:

«زن یکتا موجودی است که می تواند از دامن خود افرادی به جامعه که از برکتشان یک جامعه، بلکه جامعه ها به استقامت و ارزشهای والای انسانی کشیده شوند.» [3] آن حضرت اهمیت رسالت زن را در تربیت و پروش نسل درک می کرد، رسالتی که مطلوب پروردگار جهانیان است؛ زیرا مادر، محبت ارزشهای اخلاقی و انسانی را دور از کینه و با ایمان به خدا، به فرزندان خود می آموزد، و آنها را به سرچشمه حکمت الهی و منبع نور هدایت می کند، تا راه شناخت حقیقت و رسیدن به کمال حق را برای آنان فراهم شود. چرا که حق اساس و پایۀ همه معرفتهاست، و عقل رهبر نفس و بدن است؛ بنابراین زن باید به سلامتی عقل فرزند خود و همچنین سلامتی بدن او که به وسیلۀ آن می تواند برای خود، دیگران، امت و میهن مفید و مثمر ثمر باشد، توجه نماید. زن فرزند خود را به راه راست، استقامت و عرفان هدایت می کند. کودکان نیاز به مادری دارند که می تواند عقل آنها را روشن سازد، و درک آنان را تقویت کند، تا به سوی حق حرکت کنند، همان گونه که مشیت الهی اقتضا می کند. این مادر است! و این نقش او است. پس کدام نقش بهتر از این نقش می باشد؟ و کدام ساخت و ساز بهتر از ساخت انسان آینده می باشد؟

افتخار به مادر

حضرت پیامبر اکرم(ص) با کمال تواضع و فروتنی نه عظمت و بزرگی پادشاهان، و نه ثروتمندان به منزلت می رسد، می فرماید: همانا بنده پسر زنی از قریش هستم که گوشت خشک می خورد. این سخن، بیانگر افتخار رسول خدا(ص) به وجود مادری است که زمینۀ رسالت او را فراهم کرده است و می کند افتخار می کند. آن رسالت، رسالت اسلام است. پس بی مورد نیست که پیامبر در حدیث خود خطاب به بشریت تکرار می کند که: مادرانتان را گرامی بدارید … سپس مادرانتان را گرامی بدارید… سپس مادرانتان را گرامی بدارید… سپس پدرانتان را گرامی بدارید.

مادران مسئولیت سنگینی به دوش دارند، و نقش بسزایی در پرورش و تربیت نسل جدید ایفا می کنند. چه زیباست کلمه (مادر) که کودک در آغازین یادگیری به زبان می آورد.

چه قشنگ و زیباست کلمۀ مادر. زن باید طبق فرمایشات حضرت امام(ره)، درسها و عبرتها از سیرۀ مبارکه اهل بیت نبوت(ص) بگیرد، و سوره های قرآن را حفظ کند. و از خود و خانواده و منزل خویش نگهداری کند، و از میهن و هموطن خود دفاع کند. تا به والاترین مقام برسد و مورد احترام و ستایش و تجلیل همۀ انسانها قرار بگیرد.

هنگامی که فاطمه مادر حضرت علی(ع) از دنیا رفت، پیامبر گرامی اسلام پیراهن خود را بر تن او کرد و در آرامگاه او دراز کشید، اصحاب او خطاب به وی گفتند: ای پیامبر اسلام شما را تاکنون در این حالت ضعف ندیده بودیم، حضرت فرمود: مهربانترین زن نسبت به من پس از ابوطالب جز او نبوده است و بنده پیراهن خود را بر تن او کردم تا جواهر بهشت بدن او را بپوشاند، و در قبر او دراز کشیدم تا عذاب قبر برای او آسان گردد. از اینجاست که نقش مادر و اهمیت آن نمایان می شود؛ نقش مادر در تربیت و پرورش نسل و مهیا کردن آن (نسل) برای ورود به عرصه های زندگی و روبرو شدن با چالشهای آن، پس ستایش و احترام گذاشتن به زن به خاطر نقش مادری است و ما باید حضرت رسول اسلام را سرمشق خود قرار بدهیم، و زن را ستایش بکنیم، و او را ارج می نهیم. ما به زن مسلمان می گوییم با شما هستیم، با این شرط که رسالت خود را در پرورش نسلی از مجاهدین و مبارزین که پرچم مقاومت و جهاد را بر علیه دشمنانی که می خواهند سرزمینهای ما عقب بماند در قانون اساسی نیز خانواده ستون اصلی جامعه است این قانون دولت را موظف کند می کند تا زمینۀ لازم را برای دسترسی به این هدف فراهم نماید، البته تحقق این هدف نیز به این دو امر نیاز دارد:

ـ اول: شناخت مسئولیت مهم و با ارزش مادری و تربیت و پرورش انسان مؤمن و متدین؛

ـ دوم: همدوش بودن زنان با مردان در عرصه های مختلف زندگی، به دست آوردن حقوق اجتماعی همچون مرد، همانگونه که در ماده 20 قانون اساسی، قانون به همه افراد جامعه (اعم از زن و مرد، کوچک و بزرگ) یکسان نگاه می کند و از آنها حمایت می کند؛ این قانون که بر مبنای نگاه امام خمینی، در تاریخ 15 / 11 / 1979 به تصویب رسیده، از حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زن در چهارچوب احکام اسلامی حمایت می کند.

نقش مادر

خانواده، اولین بذر تشکیل دهنده جامعه است. و وطن (میهن) که تک تک خانوادۀ جامعه را در برمی گیرد از زنان و مردان تشکیل شده است، و زنان نیمی از جامعه را تشکیل می دهند، بنابراین نقش زن مسلمان (مادر)، در موضوع تربیت نسل و پرورش سالم و صحیح آن قبل از ولادت، هنگام بارداری و پس از تولد متجلّی است.

مادر که فرزند خود را از دروغ مصون می دارد و بر گفتن حق تأکید می ورزد، اساس بنیادین و محکمی را در جامعه پایه گذاری می کند، یک عنصر صالح و توانا که قادر بر دفاع و جهاد در راه حق است جامعه را تربیت می کند.

یکی از وظایف مادر؛ تنبیه فرزند خویش است وقتی که خطایی مرتکب می شود. و این تنبیه مختلف و متناسب با خطا و گناه اوست تا موجب خودداری او از ارتکاب هر گونه اشتباه شود. مادر باید هنگامی که داستان مجاهدین و سیرۀ آنهایی را که در راه آزادی میهن و دفاع از آن ایثارگری کردند، و برای اسلام و مسلمانان از جان خود گذشتند، تعریف می کند، به عظمت و بزرگواری آنها اشاره کند، و شهادت طلبی و ایثارگری را در دل آنها پرورش دهد.

امام خمینی(ره) در این زمینه می فرماید:

«دامن مادر بزرگترین مدرسه ای است که بچه در آنجا تربیت می شود. آنچه که بچه از مادر می شنود غیر از آن چیزی است که از معلم می شنود. بچه از مادر بهتر می شنود تا از معلم. در دامن مادر بهتر تربیت می شود تا در جوار پدر؛ تا در جوار معلم. [این] یک وظیفۀ انسانی است، یک وظیفۀ الهی است، یک امر شریف است؛ انسان درست کردن است» .[4]

پس مسئولیت انسان سازی که یک وظیفۀ الهی و انسانی است، بر عهدۀ مادران می باشد. مادر با تعلیم احکام، رسوم و آداب اسلام از جمله پاکی و تمیزی، فرزندان خود را از کودکی به نظافت و تمیزی جسم و روح هدایت می کند. بدون تردید برای تربیت یک نسل مؤمن به اسلام در قول و عمل با اجرای تعالیم و رهنمودهای امام خمینی(ره) به عنوان مادر یا مربی یا معلم، می توان نسل آینده را از آداب، و رسوم غلط دور ساخت، و جهت خودسازی کمک کرد.

امام خمینی(ره) در این مورد می فرماید:

«ملتی که [بانوانش] در میدانهای جنگ با ابرقدرتها، و با مواجه شدن با قوای شیطانی قبل از مردها در این میدانها حاضر شده اند، پیروز خواهد شد.» [5] امام خمینی(ره) با پرورش نیروی ایمان در دلها توانست پیروزی عظیمی را که دنیا را شگفت زده کرد، به دست بیاورد، و به ملل دنیا ثابت کرد که دین مبین اسلام که پرچم آن را حضرت پیامبر اکرم(ص) و امیرمؤمنان علی(ع) و ائمه اطهار(ع) حمل می کردند، در دلها جاودان است تا روز موعود فرا رسد.

درود بر صدیقه فاطمه زهرا(س)، مادر موحدان، مادر بهترین بهترینها، همسر امیرمؤمنان(ع) و دختر پیامبر جهانیان در روز زن، درود بر سرور فرستادگان، سلام بر ائمه اطهار(ع).

منبع: تأملی بر جایگاه زن، ج 2، ص 83.

[1] . صحیفه امام، ج 6، ص 300.

[2] . نساء / 1.

[3] . همانجا.

[4] . صحیفه امام، ج 9، ص 294.

[5] . صحیفه امام، ج 13، ص 128.

. انتهای پیام /*